Het maakt niet uit hoe oud je bent. We hebben allemaal wel een innerlijke criticus in ons. Zo stemmetje die soms verlammend werkt. De saboteur. Dit komt uit onze kindertijd. Dat stemmetjes hebben we gevormd in onze jeugd en spreken ons altijd toe als we het niet willen of nodig hebben. Met liefde voor jezelf heb je de grootste kracht die er is om jezelf beter te maken. Met liefde kunnen zelfs de diepste en meest pijnlijke herinneringen helen. Met omdenken leren nieuwe keuzes maken en nieuwe gedachten denken. Het innerlijk kind (of kwetsbare kind) bestaat uit al onze kinderlijke gevoelens, instincten en intuïties, energie en creativiteit. Ons magische en spelende zelf.
Het spelende kind in ons vraagt om aandacht. We reageren nog steeds op de buitenwereld vanuit het kind in ons. Het bange kind, het onbegrepen kind, het boze kind, het verdrietige kind.
Wanneer we door iets of iemand geraakt worden, staat er vaak zo’n kindje op en de gezonde volwassene verdwijnt en neemt jouw innerlijk kind jouw volwassen plaats in. Als volwassenen schamen we ons voor onze pijn. De buitenwereld mag vooral zien dat je verdriet hebt of bang bent. We laten zien dat we sterk zijn en zetten ons masker op. Echter wanneer je je schaamt voor je pijn, schaam je je dus eigenlijk voor dat kind in jou dat zo graag geaccepteerd wil worden. Omdat we dat niet willen duwen we het innerlijk kind het liefst zo snel mogelijk weer weg. Zo, klaar. Door de tijd heen ontwikkelen overlevingsstrategieën, die nodig waren om onszelf te beschermen tegen te pijnlijke situaties. Deze onverwerkte gevoelens en emoties uit onze kindertijd spelen nu nog vaak een rol, en bepalen voor een deel ons leven. We leerden ons aan te passen en onze werkelijke gevoelens niet te tonen. Door je af te sluiten voor pijnlijke emoties, sluit je jezelf ook af voor emoties van vreugde, spelen, blijheid, warmte en geborgenheid, veiligheid en liefde! Zeg maar een ‘psychische dwarslaesie” die ons in de weg zit.
We onderdrukken hiermee onze levensenergie. Om dit te veranderen en weer te kunnen bruisen gaan we hier aandacht voor hebben en verschillende oefeningen doen, die jou de overtuigingen als volwassene een plaats te geven en leren zorgen dragen voor het kind in jezelf.
Voorop staat dat je door middel van creatief bezig te zijn contact maakt het kind in jou om juist dan het vergeten kind opnieuw te leren kennen en te koesteren en te helen.
Je innerlijke kind is:
- Het kleine kind dat je was, dat gekoesterd, verzorgd en geliefd wilde worden, maar dat nu nog steeds in jou leeft.
- Het emotionele en gevoelige deel in je, dat in de loop van je leven onderdrukt, gecontroleerd en tot zwijgen gebracht is, maar dat nog steeds in jou als volwassene aanwezig is.
- Het creatieve en artistieke deel in jou, dat in de loop van je leven is gevormd (vervormd), gestructureerd en georganiseerd, die nog steeds in zijn oorspronkelijke staat in je leeft en wacht totdat het bevrijd wordt.
- De vrolijke, dartele en humoristische persoon die je was toen je nog jong en onervaren was, maar die je hebt vervangen door een meer volwassen, serieuzer doelgerichte gedrag. Maar dat vrolijke opgewekte kind zit nog steeds ergens in je verborgen.
- Een gewond, gepijnigd, verwaarloosd, gefrustreerd, misbruikt en genegeerd deel in jezelf die je negeert en ontkent, maar dat altijd net onder de oppervlakte zit, waardoor je meestal net iets te bang en te bezorgd bent om je leven voluit te kunnen leven.
- De persoon die je zou kunnen worden als je je ernst loslaat en je angsten overwint.
- Dat deel in jou dat moet genezen en ondersteund moet worden en dat versterking nodig heeft om in je leven nieuwe kansen op geluk, gezondheid en persoonlijke groei te krijgen.
